Klein boekje

Als je verzamelt en ook onderzoekt is het belangrijk om regelmatig door je collectie heen te bladeren. Voor dit blog deed ik dat ook en ik  kwam in een van mijn mappen dit kleine leporello gevouwen boekje tegen. Dit is een van de kleinste boekjes die ik ken. Het is 7,9 centimeter hoog en 4,9 cm breed. Het telt 10 gevouwen bladzijden en er staan maar liefst zes kleine alfabetjes in. Maar ook twee cijferreeksen, wat kleine motiefjes, het woord "souvenir" en de woorden "papa" en "maman".
Voor dit blog maakte ik een foto van de omslag en bladzijde 3 en 4. Mooie alfabetjes en een paar kleine motiefjes.



Alexandre Rouyer, mignonserie nr. 1

Ik kan het volgende over dit boekje vertellen:
de uitgever is Alexandre Rouyer. Hij woonde en werkte in Parijs, waar hij in 1856 de fabriek van zijn moeder hervatte. Hij begon als ontwerper van stoffen en van "wasdoek" om te borduren. Hij breidde langzamerhand zijn zaak uit tot een fourniturenzaak en uiteindelijk opende hij in 1876 een winkel aan de Rue Saint- Denis 120.
Na zijn dood in 1881 kent het huis verschillende erfgenamen: de eerste is André Béranger die Rouyer opvolgende. Dit deed hij tot 1893.
Dit kleine boekje is het eerste boekje uit de "Mignon" reeks. Hoeveel boekjes deze serie heeft is mij niet bekend, maar bij mij gaat de serie tot en met nummer 6. Behalve alfabetjes voor kruissteken, zijn er ook verschillende boekjes van deze serie die alfabetjes voor witwerk laten zien.
Er zijn verschillende drukken van deze serie verschenen, vanaf dat Alexandre Rouyer deze ontwierp tot en met James Weill. (1893-1898) Dit is wat bij mij bekend is.
De eerste "Mignon" boekjes van Rouyer zijn zelfs 7,4 bij 4,7 centimeter! Mignon zou je kunnen vertalen als "aardig" of "schattig". Wat ze in mijn ogen dan ook zijn! Onze oudste dochter heeft als een van haar voornamen: Mignon. Maar die naam hebben we haar gegeven lang voordat ik deze  boekjes ging verzamelen.
Deze druk is gemaakt door Béranger en hij werkte tussen 1881 en 1893. De kaft is roze gekleurd en de inhoud is blauw. De achterkant werd door de uitgever gebruikt om reclame te maken voor zijn zaak. Hij zette erop wat hij verkocht: borduurontwerpen, een atelier voor ondergoed en een fabriek voor allerlei boordsel, kant en tussenzetsels. Maar ook had hij een atelier waar hij kennelijk een aantal ontwerpers in dienst had die voor hem borduurpatronen ontwierpen.
Omdat deze boekjes zo klein zijn was het handig om ze te bewaren in het naaimandje of de naaidoos van de eigenaresse. Zó was het voorbeeld snel bij de hand of was het gemakkelijk mee te nemen. De boekjes werden over het algemeen -en zeker in de beginperiode - gemaakt van slecht papier. Veel exemplaren zijn in slechte staat, ook al door het intensieve gebruik.
Leuk zijn de toevallige vondsten van deze boekjes: soms vind je ze terug in handwerkboeken die op rommelmarkten worden aangeboden, dat is mij ook eens overkomen. Dat maakt de vondst natuurlijk dubbel leuk!

Bron: Veronique Maillard: "Rouyer ses plus beaux motifs et alphabets anciens."