Typisch 19e eeuw?

Dat is deze keer de vraag!
Vandaag laat ik een hand ingekleurd borduurpatroon van de uitgever A. Todt zien. Hij deed in het midden van de 19e eeuw zijn werk in Berlijn en heeft dit typische borduurpatroon uitgegeven. Het borduurpatroon met het nummer 7443 (rechtsboven) bestaat uit twee randen die in geometrische lijnen zijn opgezet. Het bovenste rechts is uitgevoerd in rood, blauw en beige-bruintinten en heeft een hoogte van 24 (kruis)steken.
Het grote links en onderaan lijkt een ingewikkelde constructie in rood, groen, geel, oranje, wit en zwart en paars. Dit motief heeft een hoogte van 37 (kruis)steken.




A. Todt in Berlijn, patroonnummer 7443.

Op dit borduurpatroon staan de summiere gegevens van de uitgever links onderaan. Rechts is nog net te zien hoe hoog het motief wordt. Het patroonnummer was niet altijd een indicatie dat er door de uitgever werd doorgenummerd van 1 tot.... , dus het nummer geeft niet altijd een indicatie van de "leeftijd" van het patroon.
Het motief is ingekleurd op een gedrukt raster. Op deze foto is het niet goed te zien, maar onder de verf zijn een aantal kleurtekens zichtbaar. Ze werden op het raster ingegraveerd om houvast te hebben voor het inkleuren van de verschillende kleurtinten.
Mijn voorkeur gaat er altijd naar uit om het borduurpatroon op het gehele papier geplaatst te bekijken en te fotograferen. Op deze manier kom ik soms meer aan de weet. Ik zal dus nooit minder handzame formaten afknippen of omvouwen. Dat is een doodzonde in mijn ogen! Het komt echter regelmatig voor dat er afgeknipte exemplaren te koop worden aangeboden, waarvan ook nog eens alle gegevens zijn afgeknipt of waarvan de gegevens zijn weggekrast en niet meer te herleiden zijn.

In de 19e eeuw werden meer gestileerde en geometrische motieven gebruikt in borduurpatronen. Deze waren dikwijls van latere datum dan deze, meestal het laatste kwart van de 19e eeuw is mijn ervaring en ze werden bijvoorbeeld gebruikt voor randjes en doosjes en voor tapisseriepatronen voor kussens. Dit borduurpatroon is voor mij een vreemde eend in de bijt. Waarom?

In het midden van de 19e eeuw overheersten de bloemen en boeketten op borduurpatronen. En verder allerlei soorten dieren, zoals poezen en honden, lieflijke tafereeltjes met kinderen en dieren, pantoffels, jachttafereeltjes en gebouwtjes, gedenktekens en heel veel gebruiksvoorwerpen die geborduurd konden worden.
Ik doe hierbij een oproep aan degenen die iets meer weten over kunstgeschiedenis en stijlen uit deze periode. Ik ben zelf niet thuis in deze materie. Misschien dat iemand mij kan vertellen of dit een bekend stijlmotief is en waar het vandaan komt.
De bedoeling van het maken van deze hand ingekleurde patronen, die toch in een behoorlijke oplage werden gemaakt, was het verkopen ervan! En dit is in mijn ogen zeker geen gangbaar motief en ik kan me niet goed voorstellen dat er veel borduursters dit graag wilden borduren. Misschien is het gebruikt voor een tapijt?
Ik ben benieuwd naar de reacties!